تفکر رسانه ای در موسیقی
تفکر رسانه ای در موسیقی
تمامی رسانه هایی که ما از آن ها استفاده میکنیم اعم از فیلم و انیمیشن و بازی های رایانه ای و فضای مجازی نیاز به تعامل چشم و گوش با هم دارد.
ولی در فضای موسیقی و آهنگ این اتفاق نمیفتد. هر رسانه دیگری در ابتدا چشم شما را درگیر میکند. چه رورنامه باشد و چه بازی یا فیلم.
و بعد شنوایی شما را درگیر خودش میکند.
اما موسیقی اینطور نیست. موسیقی فی نفسه و به خودی خود درگیر کننده و جذاب است.
این جذابیت می تواند یک فرصت و یک تهدید باشد.
فرض کنید شما در حال انجام یک فعالیت هستید مانند رانندگی ، پیاده روی ، دوچرخه سواری یا انجام کارهای روزمره خانه
و در عین حال موسیقی گوش میدهید.
اگر انتخاب این موسیقی بر این مبنا باشد که این موزیک با روح من چه میکند؟ چه متن و چه آهنگ
در صورتی که این موسیقی هماهنگ باشد با روح شما و تاثیر مثبت طولانی مدت بگذارد اتفاقا این رخداد خوبی است.
اما اگر عکس این باشد یک تهدید است.
اثر دراز مدت موسیقی خیلی بیشتر از اثر کوتاه آن است.
وقتی موسیقی جدیدی را گوش میدهیم در وهله اول ممکن است برایمان جذاب باشند.
و احساس کنیم خیلی از آن انرژی میگیریم.
اما چند ساعت که گذشت شب هنگام احساس دلمردگی داریم.
اگر فکر کنیم یک بخش قابل توجهی از این احساس برمیگردد به همین موسیقی.
و شکستن قبح خیلی از چیزها نیز برمیگردد به همین موسیقی ها.
آیا تا کنون تفکر رسانه ای در موسیقی داشته اید؟
دیدگاهتان را بنویسید