سم نا امیدی در فضای مجازی
سم نا امیدی در فضای مجازی
اتفاقات زود میگذرند ولی در ذهن آدمها باقی میمانند.
یعنی وقتی شما مدام در صفحات شخصی یا در کانال ها یا در تریبون های رسمی می شنوید و می بینید،
که آیه یاس خوانده می شود و آیه ما نمیتوانیم خوانده میشود. این اتفاف بسیار اتفاق تلخ و زننده است.
اگر می خواهیم درست زندگی کنیم باید سواد رسانه ای خود را بالا ببریم.
سواد رسانه ای شامل خیلی از چیزها میشود.
اولا نوع نگاه ما به رسانه ها.
ثانیا اثرپذیری از رسانه ها و شبکه های پیرامون خود.
و ثالثا نقش ما در همین فضا و در همین ساختار.
این یک امر خیلی مهم است که “من” به عنوان فردی که الان در اینستاگرام مشغول فعالیت هستم.
“من” به عنوان فردی که یک کانال تلگرامی دارم.
“من” به عنوان شخصی که مسئول روابط عمومی سازمان الف یا ارگان ب هستم،
دقیقا چه محتوایی را منتشر میکنم؟ با چه ادبیاتی؟ آیا این هم از همان کلمات و جملاتی است که حس منفی به مخاطب می دهد؟
آیا کلمات و گفتار من مخاطبم را مایوس میکند؟
یا کلمات من حس امید و زندگی به شخص مقابل من می دهد؟
به همین دلیل تک تک ما نقش پر اهمیتی در شکل گیری ذهنیت عمومی جامعه داریم.
تا با این سم نا امیدی در فضای مجازی مقابله کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید