تصمیم گیری در فضای مجازی

تصمیم گیری در فضای مجازی
جایگاه تفکر رسانه ای، عقل و تصمیم گیری ما کجاست؟ کجای این پازل هستیم؟
چطور زندگی میکنیم چطور فکر میکنیم؟
چقدر خودمان تصمیم میگیریم؟ چقدر مدل کیف و کفش و لباس و پوششمان را خودمان انتخاب میکنیم؟
چقدر مدل درس خواندن و کار و فعالیتمان را خودمان انتخاب میکنیم؟
و چقدرش را رسانه های انتخاب میکنند؟

وقتی از رسانه ها صحبت میکنیم الزاما منظور تلوزیون نیست.
همین آدمهایی که در شبکه های مختلف حضور دارند و عملا این ها خیلی از اوقات برای ما تصمیم میگیرند.
قدرت تصمیم گیری را از خودمان گرفته ایم. اتفاقاتی که تنها خودمان باید درموردشان تصمیم بگیریم.
این موضوع هم ما را بی مسئولیت میکند و هم بی ظرفیت میکند.
کسی که مدام لایک میشود و مدام کامنت فدایت شوم دریافت میکند، نقد پذیریش به حداقل میرسد.
وقتی داریم از آسیب های فضای مجازی صحبت میکنیم الزاما آسیب یک اتفاق خاص نیست.
تمام این اتفاقاتی که سبک زندگی ما را میسازند همگی آسیب هستند. که ما را بیچاره میکنند.
که آینده ما را خراب میکنند و قدرت اندیشه، تفکر و تصمیم گیری در فضای مجازی را از ما میگیرند.
داستان تلخ و آسیب این است و متاسفانه واقعیت این است و چاره ای نداریم جز اینکه از خودمان شروع کنیم.
زندگی و افکار و منش و نوع تعامل و پوششمان را خودمان انتخاب کنیم نه کس دیگری.