مواجهه با فرزندان در فضای مجازی

مواجهه با فرزندان در فضای مجازی باید با آرامش و یا گاهی نادیده گرفتن عمدی باشد
تا استفاده کودک از شبکه های اجتماعی و فضای مجازی از کنترل خارج نگردد.

نوع مواجهه ما با مسائل و اتفاقات پیرامون خود،
میتواند نقش پر رنگی در ادامه مسیر حل آن مسئله یا بیشتر شدن مشکلات در برخورد با آن داشته باشد.
وقتی که برای اولین با با فرزند خود مواجه میشویم
که در حال تماشای یک برنامه یا بازی خشن و یا فیلم نامناسب با سن خودش است،
برخورد اول ما با اوست که انتهای ماجرا را مشخص میکند.

امروزه بازخورد سلبی منفی ترین  اثر را در این مسائل خواهد داشت.
اگر شخصی بخواهد با زور و حالت آمرانه فرزند خود را از انجام چنین فعالیت هایی منع کند درواقع کاملا نتیجه عکس خواهد گرفت.
این مسئله واقعیتی است که در جامعه امروز وجود دارد.
اگر به این موضوعات دقت کنیم میتوانیم یک زندگی ایده آل به کودکان خودمان هدیه بدهیم.

در تربیت رسانه ای نوع برخورد اولیه باید کاملا با آرامش باشد یا حتی گاهی اوقات با یک نادیده گرفتن عمدی و بی توجهی اولیه.
برای مثال با یک بهانه قشنگ مانند بردن فرزندمان به خرید یا پارک او را از این فضا دور کنیم،
و در فرصتی دیگر با یک بیان دوستانه واقعیت منفی را به شکلی دلسوزانه به او بگوییم.
جوری که فرزند احساس کند این اتفاقات همگی به نفع او صورت میگیرد.
این شکل از مواجهه با فرزندان در رسانه و فضای مجازی او را در یک مسیر درست و مفید قرار خواهد داد.