اعتیاد به شبکه های اجتماعی
اعتیاد به شبکه های اجتماعی و اعتیاد به فضای مجازی
ناشی از تربیت رسانه ای اشتباه است.
اعتیاد به اینستاگرام یک روزه به وجود نمی آید.
۲ ساعت و نیم فیلم رو با دقت نگاه میکنیم اما،
یه نماز ۵ دقیقه ای برامون کوه میشه!
چند بار شده که نمازمان قضا شده باشد؟ و چند بار از آن زمان ها دلیل موجهی برای آن داشته ایم؟
یا دلیلی برای آن بتراشیم که از نظر خودمان موجه است؟!
فیلم هایی که هر زمانی میتوان آنها را دید. گفتگوهایی که هر زمانی میشود آنها را انجام داد.
شبکه های اجتماعی که حتی اگر چکشان نکنیم هم چیزی را از دست نداده ایم. هیچ چیز …
همه اینها بار ها باعث شده اند که نماز خواندن و مکالمه با معبود را به تاخیر اندازیم و یا حتی فراموش کنیم!
آنقدر غرق در کارهای بیهوده و سرگرمی های کوتاه مدت و لذت های زودگذر میشویم
که به کلی فراموش میکنیم وظیفه ای داریم.
فضای مجازی و سریال ها و فیلم های مختلف اگر هیچ آسیبی به زندگی و افکار ما نرسانند،
همین که باعث شوند اصل را رها کنیم و فرع هم که نه هیچ را بگیریم،
ما را به یک بازنده تبدیل کرده اند.
یاد خدا همیشه و همه جا باید همراه ما باشد تا در مسیر درست باقی بمانیم.
رسانه ها و فضای مجازی با جذابیت ها و کشش هایش سعی در کمرنگ کردن این یاد در ذهن ها دارد.
دیدگاهتان را بنویسید